Rondje skigebieden

Na wat opwarmen in San Francisco en wat rondjes schaatsen op de Olympic Oval, hebben we op oudjaarsavond de vakantie op Canadese wijze voortgezet. Op de ski's natuurlijk!
Met Nick en Estelle zijn we een heerlijk dagje gaan skien in Sunshine. Daarna zijn we doorgereden naar Field - een dorpje weggeplukt uit een Anton Pieck tafereeltje! Het dorp verkeerde ook nog helemaal in de tijd van Anton Pieck, want de ontvangst werkelijk alle moderne communicatiemiddelen was nihil.
Snel omgekleed en toen konden we in de Truffle Pig aanschuiven voor cocktails. Half Field had zich in de Truffle Pig verzameld voor het oudjaarsdiner. De eigenaar had een heerlijke 6-gangen maaltijd in elkaar gedraaid. Ter verhoging van de feestvreugde hadden ze een lokale zanger uitgenodigd om op zijn eigengemaakte gitaar met een 'moomoo' aan (een of andere feestjurk) wat muzak te verzorgen. En als we ons dan nog niet vermaakten, konden we nog altijd meedoen aan het spel 'de 10 beste redenen....' (waarom Calgary de beste stad is om te wonen, of waarom het dorpse leven te verkiezen is boven het stadsleven). Maar wij waren in goed gezelschap (we waren niet voor niets de 'Goodchild party') en met Karin & Frank en Nick & Estelle was het erg gezellig!
Aangezien men afgesloten is van de buitenwereld, werd het ook met de klok niet te nauw genomen: toen de bediening klaar was met het uitserveren van het nagerecht en de drankjes (ergens 'rondom' 12 uur...), werden de lampen uitgedraaid en werd er afgeteld. 3 2 1 Happy Newyear!!! Dat het inmiddels kwart over 12 was mocht niet deren ;-). Het feestje werd doorgezet in de 'Community Hall' aan de overkant van de straat. Maar met het oog op nieuwjaarsdag (skien!) zijn wij lekker naar bed gegaan.

Het nieuwe jaar werd goed begonnen in Golden, bij het skiresort Kicking Horse. De weg er naartoe was al erg mooi - dwars door een besneeuwd Yoho National Park. Kicking Horse is een vrij nieuw skiresort met maar een paar liften. De pistes zijn desalniettemin erg lang (langste skirun is 10 km!) en de verse poedersneeuw was fantastisch :-D!!! Het zicht werd aan het einde van de dag wat minder, maar dat mocht niet deren. Poedersneeuw, dus vallen doet geen pijn. Ik ben (achteraf gezien) van zwarte mogulpistes afgeskied waar ik normaal van in mijn broek zou plassen. Maar als je alleen de eerste twee meter ziet, zie je al zeker niet hoe steil het is...
Kicking Horse beviel zo goed, dat we de dag erna nog maar een keertje zijn gegaan. Deze keer was de lucht strakblauw. Ik kon dus ook goed zien waar ik de dag ervoor naar beneden was geskied - Aaaaaaaaaaaaahhhhh!!!!

De keuze voor de dag erna lieten we afhangen van het weerbericht. Het bleek in Lake Louise/Sunshine/Calgary 30 graden te gaan vriezen. Niet echt optimaal skiweer. Maar twee uurtjes verder rijden naar het westen, naar Revelstoke, bleek het weer een stuk beter te zijn. Vanaf Golden zijn we in de avond dwars door de bergen, Glacier National Park, over de Rogers Pass naar Revelstoke gereden. Veel sneeuw onderweg en op de weg, dus het rijden moest met de nodige voorzichtigheid gebeuren. We hadden een Bed&Breakfast midden in het dorp. De eigenaren waren bijzonder gastvrij en hebben ons helemaal bijgepraat over de omgeving, de skiheuvel en de restaurants. Na een heerlijke maaltijd in de Woolsey's (waar zouden die extra kilootjes toch vandaan komen ;-)?) vroeg onder de wol gekropen. De dag erna stonden voor ons twee ontbijtpakketjes en skipassen klaar, dus we konden direct de berg op rijden. Amper 10 minuten later zaten we al in de lift de berg op. Revelstoke is een heel nieuw gebied, pas 1 jaar open. Net als Kicking Horse maar weinig liften, maar erg lange skiruns - 15 km was hier de langste! Ze moeten alleen nog investeren in bordjes met wegwijzers: tegen wil en dank ben ik (weer) op zwarte mogulpistes terecht gekomen. Deze keer kon ik ze nog zien ook. Gert-Jan heeft me een paar keer naar beneden moeten coachen, en uiteindelijk ben ik met de elegantie van een Fries molenpaard wel zonder brokken naar beneden gekomen.

De dag erna waren we een beetje in dubio. Er was die nacht maar liefst 50 cm sneeuw gevallen (topcondities om te skien!) en het sneeuwde nog steeds. Aan de andere kant waren we stiekem al vrij ver van Calgary - om precies te zijn al halverwege Vancouver. Na wat wikken en wegen het skien met pijn in het hart laten schieten om bij daglicht de tocht door de bergen te kunnen maken. Het bleek een goede keuze; de wegen waren nog open maar daar was dan ook alles mee gezegd. 'Extreme conditions, blowing snow, black ice, extremely slippery': dat waren de borden boven de weg. Het eerste half uurtje was ook erg intensief rijden. Maar beetje bij beetje klaarde de lucht op en we zagen de prachtige bergen! Weer via Golden richting Field en geluncht bij de Emerald Lake Lodge - een prachtige lodge midden in een meer. Daarna op ons gemak via de Bowvalley Parkway weer naar Calgary getuft. En tot onze grote verbazing kwamen we onderweg een roedel van 6 wolven tegen!!! De foto's zijn naar de diergeneeskunde faculteit gegaan en het is bevestigd - dit zijn geen honden, geen coyote's maar echte wolven! Wat een geluk!

Onze keuze om te gaan rijden bleek achteraf trouwens een goede: de dag erna hebben ze vanwege lawinegevaar de weg tussen Revelstoke en Golden en die tussen Golden en Lake Louise afgesloten. Gisteren werden ze pas weer vrijgegeven...

Het weekend staat inmiddels weer voor de deur en ik zie tot mijn grote verbazing dat het op dit moment in Nederland kouder is dan in Calgary! De temperatuur is hier door een chinook vandaag bijna 20 graden gestegen. Duimen dat die chinook nog even blijft hangen en dat jullie nog even mogen genieten van het schaatsplezier!